Φεύγουν,
Μέσα απ’ τα χέρια σου τα χρόνια φεύγουν,
Σαν τυχερά παιχνίδια σ’ αποφεύγουν,
Και οι χαμένες Κυριακές που μένουν,
Στης μοναξιάς σου την τροχιά σε παίρνουν,
Μέσα απ’ τα χέρια σου οι χαρές σου φεύγουν,
Τα κρύα βράδια τις γιορτές σου κλέβουν,
Μες στο κορμί σου δυο καρδιές παλεύουν,
Σε μια μάχη δίχως νικητή
Κι όμως,
Η μοναξιά δεν είναι ο μόνος δρόμος,
Δεν είναι εξαίρεση ούτε και νόμος,
Χωρίς αγάπη δεν περνάει ο χρόνος,
Το όνειρο σβήνει για όποιον μένει μόνος
.
Η μοναξιά δεν είναι ο μόνος δρόμος,
Δεν είναι ο έρωτας μονάχα πόνος,
Ξέρω τι πέρασες μα θέλεις όμως,
Σε θέλω πλάι μου για μια ζωή
.
Φτάνει
Να λες πως όλοι σε προδώσαν φτάνει,
Να κλαις για έρωτες που έχουν πεθάνει,
Και να ζητάει η ελπίδα σου λιμάνι,
Μακριά απ’ αυτούς που σ’ έχουνε πικράνει,
Μη κλαις για έρωτες που έχουν πεθάνει,
Σκέψου η μοναξιά που θα σε βγάλει,
Ότι κ αν πέρασεις στο λέω πάλι,
Σε θέλω πλάι μου για μια ζωή…
Κι όμως,
Η μοναξιά δεν είναι ο μόνος δρόμος,
Δεν είναι εξαίρεση ούτε και νόμος,
Χωρίς αγάπη δεν περνάει ο χρόνος,
Το όνειρο σβήνει για όποιον μένει μόνος
.
Η μοναξιά δεν είναι ο μόνος δρόμος,
Δεν είναι ο έρωτας μονάχα πόνος,
Ξέρω τι πέρασες μα θέλεις όμως,
Σε θέλω πλάι μου για μια ζωή..
