Έρχεσαι και φεύγεις και φεύγεις
και πας και έρχεσαι,
όμως τη δική μου συγγνώμη ακόμη
γιατί δε δέχεσαι;
Περιμένω, περιμένω
και δεν ξέρω που θα φτάσω.
“Σ’ αγαπάω” σου φωνάζω
και δε θέλω να σε χάσω.
Έρχεσαι και φεύγεις και φεύγεις
και πας και έρχεσαι,
όμως τη δική μου συγγνώμη ακόμη
γιατί δε δέχεσαι;
Έρχεσαι και φεύγεις και φεύγεις
και πας και έρχεσαι,
κι ούτε μια κουβέντα να κάνουμε οι δυο μας
εσύ δε δέχεσαι.
Παραδέχομαι πως φταίω
κι ακριβά το ’χω πληρώσει.
Μια προσπάθεια δική σου
την αγάπη μας θα σώσει.
Έρχεσαι και φεύγεις και φεύγεις
και πας και έρχεσαι,
όμως τη δική μου συγγνώμη ακόμη
γιατί δε δέχεσαι;
