Εσύ μου ‘πες πως μ’ αγαπάς
πως είμαι για σένα ο παράδεισος
στις άδειες σου νύχτες το φως
ο φίλος σου και ο αδελφός
Εσύ μου ‘πες πως μ’ αγαπάς
μα πριν ξημερώσει μ’ αρνήθηκες
και εγώ που σε πίστεψα πως
θα ζήσω ξανά μοναχός
Τώρα σιωπή
τώρα φεύγεις και αφήνεις ρυτίδες
χτύπα κι εσύ
η καρδιά μου ν’ αντέξει μπορεί
Εσύ μου ‘πες πως μ’ αγαπάς
πως είμαι για σένα ο παράδεισος
στα μαύρα σου μάτια το φως
στο στήθος σου ασήμι, χρυσός
Εσύ μου ‘πες πως μ’ αγαπάς
μα πριν ξημερώσει μ’ αρνήθηκες
μικρό μου αστέρι που πας
Εσύ μου `πες πως μ’ αγαπάς
Τώρα σιωπή
τώρα φεύγεις και αφήνεις ρυτίδες
χτύπα κι εσύ
η καρδιά μου ν’ αντέξει μπορεί
