Τα μεταξωτά φουστάνια δεν τα ζήλεψα,
τη δική μου περηφάνια δε ρεζίλεψα.
Απ’ τα παιδικά μου χρόνια πάντα φόραγα
της ψυχής μου την κολόνια και προχώραγα.
Έτσι γεννήθηκα και έτσι αρέσω,
κι αν θες στα χέρια σου έτσι θα πέσω.
Έτσι γεννήθηκα και έτσι αρέσω,
κι αν δεν ταιριάζουμε δε θα μπορέσω.
Τα μεταξωτά σου λόγια πες τα σ’ άλληνε,
έχω βγει απ’ τα υπόγεια, άντρα γυάλινε.
Μια τρελή φωτιά κυλάει μες στο αίμα μου
κι η καρδιά μου σου μιλάει μ’ ένα βλέμμα μου.
Έτσι γεννήθηκα και έτσι αρέσω,
κι αν θες στα χέρια σου έτσι θα πέσω.
Έτσι γεννήθηκα και έτσι αρέσω,
κι αν δεν ταιριάζουμε δε θα μπορέσω.
