Παίζουν τραγούδια χωρισμού και σε θυμάμαι
Φιλιά και λόγια κι εκδρομές μας νοσταλγώ
Με άλλο πρόσωπο πως με ξεχνάς φοβάμαι
Κι αυτή η σκέψη μου τρελαίνει το μυαλό
Βρίσκω στην τσέπη μου εκείνο το χαρτάκι
Που μου ‘χες γράψει πως για πάντα μ’ αγαπάς
Το κομματιάζω και το ρίχνω στο τασάκι
Αφού το σ’ αγαπώ αλλού το πας
Έτσι και σ’ έβλεπα στο δρόμο κάποια μέρα
Θα τινάζοταν η καρδία μου στον αέρα
Τα μάτια θα ‘τρέχαν βροχή
Και στη θαλασσοταραχή
Θα σε πετύχαινε η λύπη μου σαν σφαίρα
Έτσι και σ’ έβλεπα στο δρόμο δίχως σκέψη
Θα σε συνέτριβα να ξέρεις λέξη λέξη
Θα γίνει ο πόνος μου κραυγή
Θα μάθουν όλοι μα κι εσύ
Πως πιο πολύ απ’ τον καθένα έχεις φταίξει
Πως πιο πολύ απ’ τον καθένα έχεις φταίξει
Άσκοπα πάλι μες την πόλη τριγυρνάω
Και σ’ ονειρεύομαι στο πλάι μου ξανά
Βλέπω ζευγάρια να αγαπιούνται και πονάω
Που ο δικός μας δρόμος γράφει πουθενά
Έτσι και σ’ έβλεπα στο δρόμο κάποια μέρα
Θα τινάζοταν η καρδία μου στον αέρα
Τα μάτια θα ‘τρέχαν βροχή
Και στη θαλασσοταραχή
Θα σε πετύχαινε η λύπη μου σαν σφαίρα
Έτσι και σ’ έβλεπα στο δρόμο δίχως σκέψη
Θα σε συνέτριβα να ξέρεις λέξη λέξη
Θα γίνει ο πόνος μου κραυγή
Θα μάθουν όλοι μα κι εσύ
Πως πιο πολύ απ’ τον καθένα έχεις φταίξει
