Πέρασαν τα χρόνια σαν το σκοτεινό ποτάμι
πέρασες και συ μέσα στη ζωή μου
Τώρα που κάθομαι να λογαριάσω
πόσοι χαθήκαν
πόσοι μας άφησαν
και ποιοι σκορπίσανε
Τώρα που κάθε μέρα λιγοστεύουν
εκείνοι που μας πόνεσαν
Όσοι μας βρήκανε στη νύχτα του θανάτου
Εγώ σε ονομάζω καταφυγή μου,
Ευαγγελία Πίσσα.
