Έλα να αριθμήσουμε μαζί
το περπάτημα και την καρδιά μας
ένα φωτισμένο μαγαζί
τα όνειρά τα σκοτεινά μας
Πάρε το φεγγάρι του ουρανού
κάνε το σημάδι στη ζωή μας
τα φτερά φτερά έχω στο νου
και πετώ προς την πλευρά τη φωτεινή μας
Η καρδιά μου δε βολεύεται
εύκολα
η καρδιά μου δε φονεύεται
εύκολα
Γέμισε το σώμα μυρωδιές
μα αποφυλακίστηκαν μονάχες
της ανατολής τις λιχουδιές
το ‘ξερα πως στο φιλί σου θα ‘χες
Ας δημιουργήσουμε εμείς
όσο έχουμε θερμοκρασία
μπλέξαμε σαν φίλοι από βραδύς
έγινε η τάξη ανταρσία
Η καρδιά μου δεν ανέχεται
εύκολα
η καρδιά μου δεν αντέχεται
εύκολα
