Μέσα απ’ τα μάτια σου βλέπω τη θάλασσα
Δε θα σε άλλαζα
Όσα περάσαμε μοιάζουνε κύματα, πυροτεχνήματα
Όμως με θες, πες μου γιατί, δε μου το λες
Θέλω ξανά να γίνουν όλα όπως εχθές
Μόνη μου χαζεύω απ’ το παράθυρο
Και το βλέμμα μου φτάνει στο άπειρο
Θέλω πάλι να σε ξαναδώ πολύ
Ξέρεις είσαι όλη μου η ζωή
Φτάνει, φτάνει, φτάνει, φτάνει
ο εγωισμός σου πια δεν κάνει
Φτάνει, φτάνει, φτάνει, φτάνει
Δεν πάει άλλο έτσι πια
Μέσα απ’ τα μάτια σου βλέπω τη θάλασσα
Δε θα σε άλλαζα
Όσα περάσαμε μοιάζουνε κύματα, πυροτεχνήματα
Όμως με θες, πες μου γιατί, δε μου το λες
Θέλω ξανά να γίνουν όλα όπως εχθές
Πάλι με τον εαυτό μου κλείνομαι
Κάνω σκέψεις που πολύ με πνίγουνε
Κράτησε καιρό αυτή η απόσταση
Μα μου λείπει η επαφή
Πρέπει, πρέπει, πρέπει, πρέπει
Κάτι γρήγορα με μας να γίνει
Πρέπει, πρέπει, πρέπει, πρέπει
Να συνηθίσω όλο αυτό
Μέσα απ’ τα μάτια σου βλέπω τη θάλασσα
Δε θα σε άλλαζα
Όσα περάσαμε μοιάζουνε κύματα, πυροτεχνήματα
Όμως θες, πες μου γιατί, δε μου το λες
Θέλω ξανά να γίνουν όλα όπως εχθές
Μέσα μου ξέρω, μέσα σου ξέρεις
Αντίθετα με αυτά που εσύ πιστεύεις
Ότι σου λείπω, ότι με θέλεις
Σταμάτα το μυαλό σου να παιδεύεις
Πες πως με θέλεις…
Μέσα απ’ τα μάτια σου βλέπω τη θάλασσα
Δε θα σε άλλαζα
Όσα περάσαμε μοιάζουνε κύματα, πυροτεχνήματα
Όμως με θες, πες μου γιατί, δε μου το λες
Θέλω ξανά να γίνουν όλα όπως εχθές
