Το πανεράκι κράτα θυγατέρα
χαρούμενα σαν να `χες καταπιεί φλογέρα.
Όμορφα γελάς, η τύχη σου θ’ ανοίξει.
Ο νιος που θα σε πάρει θα σε ξεσκίσει.
Για να γεννήσεις κόρες σαν γατίτσες.
Πρωί, πρωί ν’ αφήνουνε πορδίτσες
μικρές κι απανωτές σαν και τις δικές σου.
Έλα ντε και είσαι στις ομορφιές σου.
Βάλε τα χρυσαφικά σου
κι έλα μες το κόσμο.
Μόνο μη σου τα ξαφρίσει
αχ, κανας αλήτης.
