Μ’ ένα ποτήρι στα χέρια περιφέρεσαι
γυμνόστηθη χορεύτρια που αρχίζει
να βγάζει στις κολώνες μεροκάματο
και όλα τα συστήματα να βρίζει.
Πάνω στο πάλκο τα πόδια σου ματώνουνε
ξυπόλυτη πατάς το παρελθόν σου
ξυπόλυτη παλεύεις για το μέλλον σου
ξυπόλυτη σκοτώνεις το παρόν σου.
Είσαι φάουλ μεγάλε κόψε τις υπερβολές
με γουστάρουνε εμένα της χαράς οι πειρατές
Είσαι φάουλ μεγάλε
Αφηρημένη ζωγραφιά που περιφέρεσαι
μα δεν υπάρχει πίνακας να αράξεις
γιατί είναι η αγάπη σαν σταθμός
και στην ομίχλη θα τον χάσεις.
Είσαι φάουλ μεγάλε κόψε τις υπερβολές
με γουστάρουνε εμένα της χαράς οι πειρατές
Είσαι φάουλ μεγάλε
