Σ’ ένα βαθύ πηγάδι
η νύχτα ξαγρυπνά
είναι μακρύς ο δρόμος
δε βγάζει πουθενά.
Ο ζέφυρος με στέλνει
σε μέρη μακρινά
μα η καρδιά μου μένει
σ’ αυτή την ερημιά.
Πλάνης, πένης και Πάνας
σ’ ένα κελί υγρό
το σύνορο της λήθης
χαράζει στο νερό.
Του φεγγαριού η αχτίδα
λαξεύει κατά ‘δω
στις στέγες αλητεύει
βαδίζει στο κενό.
