Βγήκα στο φως του φεγγαριού για να σε ψάξω
και το φεγγάρι με κοιτούσε από ψηλά,
κι όλο μου έφεγγε στο δρόμο να περάσω
άλλη μια νύχτα από την πόρτα σου μπροστά,
χτύπησα πάλι το κουδούνι να κατέβεις
μα δε μου έδωσες απάντηση καμιά,
είπα μια νύχτα ακόμα μόνος θα περάσω
να περιμένω στα δικά σου τα σκαλιά.
Φεγγάρι μου απόψε να μη φύγεις βιαστικά,
δεν έχω που να πάω και πονάω,
φεγγάρι μου απόψε κράτησέ μου συντροφιά
εκείνη περιμένω που αγαπάω.
Οι ώρες κύλαγαν κι εγώ σε καρτερούσα,
ήμουν σκυμμένος στα δικά σου τα σκαλιά,
και το φεγγάρι λίγο λίγο ν’ αργοσβύνει
να μου δηλώνει, δεν υπάρχεις πουθενά,
μπροστά στην πόρτα σου το σούρουπο γεννιόταν
κι έπρεπε πάλι σαν αλήτης να χαθώ,
άφησα πάλι ένα δάκρυ μου στην πόρτα
μήπως τυχόν σε συγκινήσω και σε βρω.
Φεγγάρι μου απόψε να μη φύγεις βιαστικά,
δεν έχω που να πάω και πονάω,
φεγγάρι μου απόψε κράτησέ μου συντροφιά
εκείνη περιμένω που αγαπάω.
