Φέρτε της πίκρας το πιοτό
να το πιω, να το πιω, να το πιω.
Γεννήθηκα στον κόσμο αυτό
να πονώ, να πονώ, να πονώ.
Τι έφταιξα της μοίρας μου
κι αγάπη δε στεριώνω
τι αμαρτίες έκανα
και τώρα τις πληρώνω.
Αγάπησα, δυστύχησα
κι απ’ τον καημό μου λιώνω.
Ότι έχτιζε η καρδιά μου
μοίρα μου το γκρέμισες
και το δρόμο της αγάπης
με αγκάθια γέμισες.
Δε γέλασα ούτε στιγμή
στη ζωή, στη ζωή, στη ζωή.
Χαρά δεν βρήκα πουθενά
και στοργή, και στοργή, και στοργή.
Στα χείλη μου χαράχτηκε
του πόνου η ρυτίδα
από παντού χτυπήθηκα
και ήλιου φως δεν είδα.
Φαρμάκια μου `δωσε πολλά
η άτυχη μου η μοίρα.
Ότι έχτιζε η καρδιά μου
μοίρα μου το γκρέμισες
και το δρόμο της αγάπης
με αγκάθια γέμισες.
