Είν’ η ζωή μας μια σταλιά,
αγάπη μια χωράει
κι αν δεν προφτάσεις να της πεις
«Αγάπη πρόσμενα να ‘ρθεις»,
φεύγει η χαρά και πάει.
Ο καθένας από μας,
μιαν αγάπη κλαίει,
το όνομα της λέει κάθε που πονά.
Ο καθένας από ‘μας,
κάποιο λάθος κάνει,
την αγάπη χάνει για παντοτινά.
Ένας λεβέντης μιαν αυγή
την πόρτα σου χτυπάει,
τρέξε να ανοίξεις, μην αργείς,
γιατί αν κάτσεις και σκεφτείς,
φεύγει η χαρά και πάει.
Ο καθένας από ‘μας,
μιαν αγάπη κλαίει,
το όνομα της λέει κάθε που πονά.
Ο καθένας από μας,
κάποιο λάθος κάνει,
την αγάπη χάνει για παντοτινά.
