Έξω φυσάει και η νύχτα κλαίει
Και η καρδιά μου καταρρέει
Όμως εσύ δε την ακούς
Μες στους δρόμους βγαίνω
Σαν τρελός πηγαίνω
Πότε εδώ και πότε εκεί
Κάπου απέναντι μου
Είσαι εσύ ψυχή μου
Με έναν άλλον πια μαζί
Φεύγω στη νύχτα με τα μάτια μου κλειστά
Για να ξεχάσω την εικόνα τη δίκη σου
Δε το αντέχω να ‘σαι σ’ άλλη αγκαλιά
Δε το αντέχω να ‘μαι έξω από τη ζωή σου
Έξω η νύχτα ραγισμένη μοιάζει
Και σαν μαχαίρι με χαράζει
Κάθε ανάμνηση παλιά
Είχα μπει σε τάξη
Κι η καρδιά εντάξει
Ένιωθα να ‘ναι ξανά
Μέχρι που σε είδα
Πάλι σε παγίδα
Έπεσα και με πονά
Φεύγω στη νύχτα με τα μάτια μου κλειστά
Για να ξεχάσω την εικόνα τη δίκη σου
Δε το αντέχω να ´σαι σ’ άλλη αγκαλιά
Δε το αντέχω να ´μαι έξω από τη ζωή σου
