Μεθυσμένα τραγούδια της καρδιάς να μου βάζεις
και τις νύχτες που καίνε είναι σαν να χαράζεις.
Τα πολύχρωμα φώτα στα λαδάδικα επάνω
μου ανοίγουν την πόρτα.
Να `μαι, στον παράδεισο πάμε
του έρωτα άλλη μια βραδιά.
Θεσσαλονίκη άσσος στο μανίκι
κάθε σου ξενύχτι και μια νύχτα φωτιά.
Θεσσαλονίκη δίχως παρακάλια
φίλοι μου παρτάλια ρίξ’ το έξω καρδιά.
Θα σε περάσω δίκη αχ, απόψε ντουνιά.
Έρωτες μου κι απόψε στο σεργιάνι θα βγείτε
και για έρωτες άλλους στα ουζάδικα πιείτε.
Τι θυμάμαι και θέλω θα σου πω Σαλονική
με μπλουτζίν και καπέλο πάλι.
Λάμπα το φεγγάρι
μ’ έπνιξε μέσα στο Θερμαϊκό.
Θεσσαλονίκη άσσος στο μανίκι
κάθε σου ξενύχτι και μια νύχτα φωτιά.
Θεσσαλονίκη δίχως παρακάλια
φίλοι μου παρτάλια ρίξ’ το έξω καρδιά.
Θα σε περάσω δίκη αχ, απόψε ντουνιά.
