Μας είδαν να χορεύουμε
κι είμαστε ευτυχισμένοι
δε ήταν ούτε όνειρο
ούτε υπαρκτή στιγμή
Το κάνει η φαντασία μας
σαν είναι λυπημένη
προβάλει αλλιώς το έρωτα
με κάθε αφορμή
Είχα ανάψει μία φλόγα
είχα ανάψει ένα κερί
τι ωραία φέγγαν όλα
που χωρίσαμε μπορεί
Κι όπως έτρεμε η λάμψη
σαν πνοή που σπαρταρά
τις φορές που `χε χαράξει
είδα όλες στη σειρά
Μας είδαν να χορεύουμε
περαστικά έναν μπάλο
σε πανηγύρι σε νησί
μπορούσαμε εγώ κι εσύ
Μην κλαις για τίποτα άλλο
