Πέρασαν τόσα βράδια που έχω να σε δω
πλάι μου δεν υπάρχεις κι όμως είσαι εδώ
όπου κοιτάξω κι όπου αγγίξω είσαι εσύ
στο ’χω ξαναπεί είσαι όλη μου η ζωή
Και φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι για σένα πολύ
μη ραγίσεις και σπάσεις καρδιά μου κι εσύ σαν γυαλί
και φοβάμαι, φοβάμαι μακριά σου να ζω
αχ πόσο θα ’θελα να ’σουν εδώ, σ’ αγαπώ
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπάω
Πέρασαν τόσα βράδια που έχω να σε δω
όμως να σε ξεχάσω φως μου δεν μπορώ
είσαι η μόνη ελπίδα που’χω στη ζωή
η αναπνοή μου, το τέλος μου κι αρχή
