Νομίζει θα ‘ρθω ξανά και λέει λόγια τρελά,
δεν έχει όμως καρδιά που ν’ αγαπάει,
χωρίς να νιώθει ντροπή προφάσεις βρίσκει να πει
για μένα ως το πρωί πως ξενυχτάει.
Σ’ όλους λέει τα δικά του, πράγματα τρελά,
μα να ξέρει, μακριά του είμαι μια χαρά.
Φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, μου `χει κάψει την καρδιά,
φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, δε γυρνώ κοντά του πια.
Νομίζει μάλλον αυτός πως έχει γίνει σωστός,
μα δεν μπορώ δυστυχώς να τον πιστέψω,
για μένα λέει πολλά μα όλα κρύβουν ψευτιά
και δε μ’ αφήνει η καρδιά να επιστρέψω.
Σ’ όλους λέει τα δικά του, πράγματα τρελά,
μα να ξέρει, μακριά του είμαι μια χαρά.
Φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, μου `χει κάψει την καρδιά,
φταίει ό,τι και να λέει, ψεύτικα για μένα κλαίει,
φταίει ό,τι και να λέει, δε γυρνώ κοντά του πια.
Δε γυρνώ κοντά του πια.
