Φτάνει
Ένα τίποτα μια λέξη ένας ήχος
Για να ξανάρθουν ζωντανά
Αυτά που νόμιζες πως είχανε πεθάνει
Φτάνει
Μια μυρωδιά βασιλικού
Από παράθυρα ανοιγμένα
Φτάνει
Για να με πάνε πάντα εμένα
Οκτώ χρονώ στην εξοχή
Πίσω απ’ το σπίτι του επιστάτη
φτάνει
Πίσω απ’ τον ίσκιο μιας ελιάς
Να μπω στου φόβου το παλάτι
Μια μαύρη μέλισσα χλωμή
Που να ρουφάει ηδονή
Απ’ το λουλούδι που αγαπούσα
Όλη τη γύρη
Μέχρι που το ’κανες
Στα χώματα να γείρει
Φτάνει
Αυτό το φόβο
Να περνάω την ζωή μου πάντοτε
Πάντα εκεί
Πάντα εκεί
Ακόμα και να τυφλωνόσουνα
Δε θα ’φευγα ποτέ από το νου σου
Όλα αυτά που είδαν τα μάτια σου
Σα θύμηση θα ταξιδεύουν στο ταβάνι
Του ουρανού σου
Πάντα εκεί
Ακόμα κι ας μας τα ξερίζωναν τα χείλη
Αυτά που άλλα έχουν φιλήσει
Την γεύση της απόλαυσης που νιώσανε
Θα την θυμόσουν ως το θάνατο
Αυτή η πρώτη σου ζωή
Μ’ έχει νικήσει
Πάντα εκεί
