Στον κόσμο ένα ρημαδιό
σέρνω τα πόδια μου τα δυο
φίλους δεν έχω συγγενείς
κι ούτε με νοιάζεται κανείς.
Παλιοζωή αχ, ποιος μπορεί
να βρει κοντά σου σιγουριά
φτάνει ο καημός κι ο στεναγμός
δως’ μας λοιπόν παρηγοριά.
Είμαι ναυάγιο σωστό
και που σανίδι να πιαστώ
όλοι μου φέρνονται σκληρά
δεν περιμένω πια χαρά.
Παλιοζωή αχ, ποιος μπορεί
να βρει κοντά σου σιγουριά
φτάνει ο καημός κι ο στεναγμός
δως’ μας λοιπόν παρηγοριά.
