Φτώχεια σκληρή κι αχόρταγη
γιατί να με παιδεύεις
γιατί μες στην καρδούλα μου
εσύ να βασιλεύεις.
Φτώχεια γιατί δεν σκέφτεσαι
και τις καρδιές ματώνεις
και πως τα πιο καλά παιδιά
σαν το φονιά σκοτώνεις.
Και τις καρδιές ματώνεις
σαν το φονιά σκοτώνεις.
Φτώχεια που εγώ σου φέρθηκα
με τόση καλοσύνη
ως πότε η καρδούλα μου
φαρμάκια θε να πίνει.
Φτώχεια που ζεις αμέριμνη
μες στις καρδιές μας χρόνια
γιατί δε νιώθεις πια κι εσύ
για τους φτωχούς συμπόνια.
Και τις καρδιές ματώνεις
σαν το φονιά σκοτώνεις.
