Αναρωτιέμαι που είναι η αγάπη τελικά
βλέπω τα μάτια σου ψυχρά τα χείλη απρόθυμα
εσύ το ρόλο σου τον έπαιξες σωστά
σαν θεατρίνος που διψά για χειροκρότημα
Φύγε λοιπόν όσο πιο γρήγορα μπορείς
μην προσποιείσαι πως για μένα ανησυχείς
φύγε λοιπόν δε μ’ ενδιαφέρει που θα πας
μην προσποιείσαι άλλο πια πως μ’ αγαπάς
Μη σε προβάλει που σε λέω υποκριτή
έχεις ταλέντο στην αγάπη να υποκρίνεσαι
να σε τρομάζει όταν θα ’ρθει η στιγμή
που θα λυπάσαι που δεν έμαθες να δίνεσαι
