Πάθος μου τρελό, τόσο φευγάτο
πρόστυχο κορμί που έπιασες πάτο
μάτια φυλαχτά που σας κρεμάω
χάντρες στο λαιμό μου σας φοράω.
Πόσο μου ‘χεις λείψει, στολιδάκι μου
πόσο μου ‘χεις λείψει, φιλαράκι μου
έχεις φύγει τόσο όσο δεν μπορώ
να σε βρω.
Φυλάξου, όπου και να ‘σαι
εγώ είμαι εδώ να μη φοβάσαι.
Βιάσου να ‘ρθεις να με βρεις
γίνε βροχή, γίνε νερό για να σε πιω
η μοναξιά μου ‘χει στεγνώσει το λαιμό
κι έλα να σε δω.
Πάθος μου γλυκό και τρελαμένο
σ’ έχω μάθει πια αρρωστημένο
πού με πας ξανά, σε συμπληγάδες
ψάχνω για νησιά, για τις Κυκλάδες.
Πόσο μου ‘χεις λείψει, στολιδάκι μου
πόσο μου ‘χεις λείψει, φιλαράκι μου
έχεις φύγει τόσο όσο δεν μπορώ
να σε βρω.
Φυλάξου, όπου και να ‘σαι
εγώ είμαι εδώ να μη φοβάσαι.
Βιάσου να ‘ρθεις να με βρεις
γίνε βροχή, γίνε νερό για να σε πιω
η μοναξιά μου ‘χει στεγνώσει το λαιμό
κι έλα να σε δω.
