Φυσάει τρελός βοριάς και σηκώνει κύματα
σκορπίζει επιστολές και παλιά σου βήματα
φυσάει τρελός βοριάς, κλείνουν όλοι οι δρόμοι σου
δεν είναι της στιγμής η αργή συγγνώμη σου.
Φυσάει ένας τρελός βοριάς κι εγώ πεθαίνω
συνήθισα με τον καιρό, δεν περιμένω
η αγάπη που ξανά ζητάς, εδώ δε μένει
εμείς οι δυο, πώς να σ’ το πω, είμαστε ξένοι.
Φυσάει τρελός βοριάς στη ζωή που χάλασες
γι’ αγάπη μη μιλάς, δάκρυα λιμνοθάλασσες
φυσάει τρελός βοριάς παίρνει τα σεντόνια μας
που σκέπασαν φιλιά όλα αυτά τα χρόνια μας.
Φυσάει ένας τρελός βοριάς κι εγώ πεθαίνω
συνήθισα με τον καιρό, δεν περιμένω
η αγάπη που ξανά ζητάς, εδώ δε μένει
εμείς οι δυο, πώς να σ’ το πω, είμαστε ξένοι.
