Τον είδα να ‘ρχεται μέσ’ απ’ τα χιόνια
καλπάζει ανάλαφρος στην καταχνιά
με τ’ άσπρο του άλογο απ’ άλλα χρόνια
σαν παραμύθι απ’ τα παλιά.
Γκελ, καρντάς, γκελ1
εγώ είμ’ ο Κιόρογλου2
γιος του τυφλού.
Στους κάμπους διάβηκε μεσ’ στο λιοπύρι
ίδιος αρχάγγελος τρελός βοριάς
κι όπου κι αν πάτησε κόκκινοι κρίνοι
φυτρώσαν χάρισμα της λεβεντιάς!
Γκελ, καρντάς, γκελ!
Εγώ είμ’ ο Κιόρογλου
γιος του τυφλού.
Μεσ’ στο μαρμάρινο κι αβέρτο αλώνι
τους δράκους πάλεψε
με τα φτερά κι όσοι τον γνώρισαν
σάστισαν όλοι
και κάποιοι κλάψανε από χαρά!
Γκελ, καρντάς, γκελ!
Εγώ είμ’ ο Κιόρογλου
γιος του τυφλού.
Κι είπε:
Καρντάσι μου τι με κοιτάζεις;
Φόρα το ρούχο σου το κρεμεζί,
καβάλα τ’ άλογο και μη διστάζεις,
βιτσιά στο φάρο σου κι έλα μαζί!
Σημειώσεις
- Γκελ καρντάς γκελ, στα Τούρκικα σημαίνει «έλα, αδερφέ έλα» χρησιμοποιείται και στα ελληνικά κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, και γι’ αυτό οι Νότιοι ονομάζουν τους Σαλονικιούς «καρντάσια» η «καρντάσηδες».
- Κιόρογλου είναι το όνομα του Καππαδόκη ήρωα της μεγαλύτερης τούρκικης εποποιίας «Κιόρογλου Ντεστανή», το έπος του γιου του τυφλού και σ’ ένα δεύτερο επίπεδο «ο γιος του άπιστου», του «κιαφίρ», «γκιαούρη», δηλαδή του άπιστου Χριστιανού που παντρεύτηκε μια πιστή, μια Μουσουλμάνα. Ανάλογος και ταυτόσημος είναι και ο Καππαδόκης ήρωας της μεγαλύτερης ελληνικής εποποιίας, ο Διγενής Ακρίτας. Κι αυτός είναι γιος του άπιστου Εμίρη, του Μουσουλμάνου που παντρεύτηκε μια πιστή, μια Χριστιανή.
Ο Κιόρογλου ήταν ένας ληστής επαναστάτης που σ’ όλη του τη ζωή πάλεψε ενάντια στους Οθωμανούς τοπάρχες και στο Σουλτάνο, όταν αυτοί προσπαθούσαν να υποδουλώσουν τους μικροϊδιοκτήτες της Μικράς Ασίας.
Και οι δύο αυτοί Καππαδόκες φέρουν με περηφάνια τα προσωνύμια της διπλής θρησκευτικής τους καταγωγής και ένταξης, Διγενής ο ένας και γιος του άπιστου ο άλλος.
