Στα καφενεία τα μουντά
μόλις και σκοτεινιάζει
παίζουν τ’ αγόρια
της μέρας τα λεφτά
τάβλι, μπιλιάρδο και χαρτιά.
Κι όπως είναι σκυφτά
στα μουντά καφενεία,
μοιάζουν να ‘ναι γυρτά.
Σιωπή κι αγωνία…
Μοιάζουν να ‘ναι γυρτά
σαν απότιστα γαρύφαλλα γκρενά,
σαν απότιστα γαρύφαλλα γκρενά.
Το χρόνο πάντα μια φορά
κρεμάνε τους βαλέδες,
κι έχουν τ’ αγόρια
μια πίκρα στη ματιά
στα καφενεία τα μουντά.
Κι όπως είναι σκυφτά
στα μουντά καφενεία,
μοιάζουν να ‘ναι γυρτά.
Σιωπή κι αγωνία…
Μοιάζουν να ‘ναι γυρτά
σαν απότιστα γαρύφαλλα γκρενά,
σαν απότιστα γαρύφαλλα γκρενά.
