Η ράτσα που με γέννησε
δεν έσκυψε κεφάλι,
η ράτσα που με γέννησε
δεν έσκυψε κεφάλι,
μέσ’ στη φουρτούνα αρμένισε
και τραγουδάει πάλι,
μέσ’ στη φουρτούνα αρμένισε
και τραγουδάει πάλι.
Γεια σας Πόντιοι, λιοντάρια,
πιάστε το χορό, Λαζοί
κι ως χτυπάτε τα ποδάρια
πέφτουν κάστρα και ντουβάρια
και ο Πόντος ξαναζεί.
Η ράτσα μου η περήφανη
δεν έγινε ζητιάνα,
η ράτσα μου η περήφανη
δεν έγινε ζητιάνα,
πατέρας ο ιδρώτας της
και η δουλειά της, μάνα,
πατέρας ο ιδρώτας της
και η δουλειά της, μάνα.
Γεια σας Πόντιοι, λιοντάρια,
πιάστε το χορό, Λαζοί
κι ως χτυπάτε τα ποδάρια
πέφτουν κάστρα και ντουβάρια
αχ, και ο Πόντος ξαναζεί.
