Νύχτες αγρύπνιας, μες στην απόγνωση
Μυαλού ταξίδια, σε μι’ απομόνωση
Για να ξεφύγω από σένα
Μάτια που στάζουν, στη προδοσία σου
Tώρα γιορτάζουν, την απουσία σου
Και μ’ ένα ”X” στα περασμένα
Ζητάς να ξαναρθείς σε μένα…
Δεν θέλω να σε δω, ούτε να σου εξηγώ
τι έφταιξες και έφτασα ως εδώ
Για μένα μη ρωτάς, στο δρόμο που τραβάς
Σου εύχομαι να βρεις ότι ζητάς…
Σκέψεις καμμένες σαν αποτσίγαρα
Εσύ στο χθες μου, κι εγώ στο σήμερα
Να κάνω όνειρα μακριά σου
Πέρασα όσα, δεν περιγράφονται
Δικά σου όλα, ήτανε κάποτε
Έσπασα όμως τα δεσμά σου
Ξέχασα και το όνομά σου…
Δεν θέλω να σε δω, ούτε να σου εξηγώ
τι έφταιξες και έφτασα ως εδώ
Για μένα μη ρωτάς, στο δρόμο που τραβάς
Σου εύχομαι να βρεις ότι ζητάς…