Για μένα οι δρόμοι ερήμωσαν, εκλείσανε οι στράτες
κι όπου τραβώ το βήμα μου δεν έχει πια διαβάτες
Θα ‘ναι βαρύς ο ίσκιος μου
και τους ανθρώπους διώχνει
και μένα πιο βαθύτερα
μες στο γκρεμό με σπρώχνει
Γυρνώ στη νύχτα μοναχός, ζητώ τον άνθρωπό μου
να μη στεριώνω έρωτα είναι το ρι το ριζικό μου
