Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ψάχνουνε σε νύχτες σκοτεινές
να βρούνε κάποιες άγνωστες φωνές.
Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ντύνουν το κορμί τους με σκιές
και χαρακιές.
Για ποιάν αγάπη τα τραγούδια μας να πουν
αφού οι άνθρωποι δε μάθαν ν’ αγαπούν.
Απόψε παραδίνομαι στα χέρια σου ξανά
μα κάθε άγγιγμά σου με πονά.
Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ζούνε με μι’ αγάπη δανεική
λες κι είναι όλα φάρσα τραγική.
Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ψάχνουν για φεγγάρια μυστικά
κι ερωτικά.
