Τι κάθεσαι και σκέφτεσαι
κι η ώρα μας περνάει
πάμε λοιπόν να φύγουμε γιατί ξημέρωσε
κι αυτή δε σ’ αγαπάει
Τόσα χρόνια, τόσες πίκρες
που τραβάς, βρε Σταύρο
σου ’χει κάνει τη ζωή σου και το βίο μαύρο
γιατί ξημέρωσε
Δε φέρθηκε φιλότιμα
και σ’ έριξε στη μπάντα
πάρ’ το λοιπόν απόφαση γιατί ξημέρωσε
και ξέχνα τη για πάντα
Τόσα χρόνια, τόσες πίκρες
που τραβάς, βρε Σταύρο
σου ’χει κάνει τη ζωή σου και το βίο μαύρο
γιατί ξημέρωσε
Δεν ωφελάει να μεθάς
και να σε τρών’ οι δρόμοι
πάρ’ το χαμπάρι, Σταύρο μου γιατί ξημέρωσε
δεν της αλλάζεις γνώμη
Τόσα χρόνια, τόσες πίκρες
που τραβάς, βρε Σταύρο
σου ’χει κάνει τη ζωή σου και το βίο μαύρο
γιατί ξημέρωσε
