Γιατί κυλάει ο καιρός
Κι ορμάει άλλος άνεμος
Και εκείνοι που φωνάξανε
Θάβονται βαθειά
Χωρίς μια λέξη απ’ την καρδιά
Χωρίς μια φράση μνήμης
Θυμήσου εσύ, θυμήσου εσύ
Γιατί μα μάτια που ’φυγαν
Δεν τα θυμήθηκε κανείς
Κι οι ποταμοί που έκλαψαν
Κοντά στων νέων το κορμί
Χύνονται παν’ και χάνονται
