Πως τα ‘φερε η τύχη
εσένα να γνωρίσω
και σ’ όλη τη ζωή μου
πολύ να δυστυχήσω.
Κάθε μέρα, κάθε ώρα
και στο κάθε μου λεπτό,
βασανίζομαι κοντά σου
υποφέρω και πονώ.
Γιατί, γιατί,
γιατί με βασανίζεις.
Γιατί, γιατί,
γιατί φαρμάκια με ποτίζεις.
Για πλούτη δεν με νοιάζει
μα θέλω καλοσύνη,
μ’ αγάπη κάποιο χάδι
τον πόνο μου να σβήνει.
θέλω μες στην αγκαλιά σου
λίγο να ξεκουραστώ
βασανίζομαι κοντά σου
υποφέρω και πονώ.
Γιατί, γιατί,
γιατί με βασανίζεις.
Γιατί, γιατί,
γιατί φαρμάκια με ποτίζεις.
