Όλα τα ξέχασες τίποτα πια δε θυμάσαι
απ’ της αγάπης μας τις γλυκιές βραδιές
Τώρα τα’ απόβραδα σ’ άλλη αγκαλιά κοιμάσαι
κι εγώ μονάχος μου μόνος μου σαν χθες
Γιατί μ’ αρνήθηκες και ζω με το παράπονο
γιατί μ’ αρνήθηκες και ζω με το καημό
Μέσ’ της ζωής μου το ατέλειωτο κενό
μόνο εσένα αγάπη μου έχω ν’ αγαπώ
έχω ν’ αγαπώ
Όλα τα ξέχασες ούτε που ρωτάς για μένα
αν ζω ή πέθανα αν υπάρχω πια
Άφησες πίσω σου όνειρα ναυαγισμένα
κι’ ένα παράπονο μέσα στη καρδιά
