Κοιτάζοντας ένα παλιό μισό γκρίζο
θυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτια
που είδα θα ‘ναι είκοσι χρόνια πριν…
Θ’ ασχήμισαν αν ζει τα γκρίζα μάτια
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.
Θ’ αχήμισαν αν ζει τα γκρίζα μάτια
θα χάλασε τ’ ωραιο πρόσωπο.
Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε.
Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,
για να εργαστεί εκεί, και πια δεν ειδωθήκαμε.
Θ’ ασχήμισαν αν ζει τα γκρίζα μάτια
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.
Θ’ ασχήμισαν αν ζει τα γκρίζα μάτια
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.
Μνήμη μου, φύλαξέ τα εσύ ως ήσαν.
Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,
φέρε μου πίσω απόψε.
