Ήταν το πρώτο σου φιλί, που πήρα δαγκωμένο
μια ψύχρα αμέσως μ’ έλουσε και ήταν φανερό
απ’ τα ειπωμένα τίποτα δε θα ‘ταν τελεγμένο
παρά μια γνώση πως πολύ βαθιά θα πικραθώ
Στόλισες την απόφαση με λεκτικά κοράλλια
με το σπαθί που φύλαγες για τους Σαρακηνούς
Μια σπάνια μου κούρσεψες Κινέζικη βεντάλια
κοντά σε ψυχική εμπλοκή νάζια σου έκανε ο νους
Λυσσάει η γοργόνα στ’ ανοιχτά, την ώρα που μ’ αρνιέσαι
μόλις της εμηνύσανε πως έχω προδοθεί
Σκορπάει της μοίρας τα στοιχειά, ανέφελη για να `σαι
και φεύγει σε δυο παστρικά νερά να βυθιστεί…
Χαράζει ουρά στο πέλαγο, τ’ ανείπωτα μια λύπη
για εκείνους που έτσι άπονη σ’ αγάπησαν
έφτιαξα ένα επικό για σένα παραμύθι
να ‘χω σε πρώτη ζήτηση να τους διηγηθώ
Λυσσάει η γοργόνα στ’ ανοιχτά, την ώρα που μ’ αρνιέσαι
μόλις της εμηνύσανε πως έχω προδοθεί
Σκορπάει της μοίρας τα στοιχειά, ανέφελη για να `σαι
και φεύγει σε δυο παστρικά νερά να βυθιστεί…
Ήταν το πρώτο σου φιλί που πήρα δαγκωμένο…
κι είχα μια γνώση. πως πολύ…βαθιά θα πικραθώ…
