Η σκέψη σου δε μ’ άφησε
δεν πέρναγε η βραδιά
Αιώνας σαν να ήταν
μου φάνηκε η σκοπιά
Κόρινθος Αθήνα
πήγα να σκοτωθώ
Το μόνο που με ένοιαζε
ήταν να σε δω
Η μάνα σου στο στέκι μου είπε
πως ήσουν το γνωστό
δίχως να βγάλω τη στολή μου
έτρεξα να σε βρω
Σαν γροθιά στο στομάχι
η εικόνα που είδα
σαν κλωστή η ανάσα μου κόπηκε
Σαν γροθιά στο στομάχι
η εικόνα που είδα
σαν μαχαίρι που μέσα μου χώθηκε
βαθιά, βαθιά
Να φύγω αμέσως βιάστηκα
μήπως και με δεις
Σαν φάντασμα τριγύρναγα
στους δρόμους ως τις τρεις
Δυο τύποι με σταμάτησαν
με στρατιωτικά
μου ζήτησαν την άδεια
μου κόπηκε η μιλιά
Ακόμα δεκαπέντε μέρες
για σένα φυλακή
το μόνο που θα σκέφτομαι
και πάλι θα ‘σαι εσύ
Σαν γροθιά στο στομάχι
η εικόνα που είδα
σαν κλωστή η ανάσα μου κόπηκε
Σαν γροθιά στο στομάχι
η εικόνα που είδα
σαν μαχαίρι που μέσα μου χώθηκε
βαθιά, βαθιά
