Γυναίκα, της ψυχής μου ξένη Το ξάφνιασμά σου μου απομένει Ωραία γυναίκα αγαπημένη, Το βράδυ αυτό το ανόητο, σήμερα Και των ματιών σου οι μαύροι κρίκοι Και της νυχτιάς η ανάερη φρίκη…
Σκύψε να μπεις πάλι στη θήκη Λεπίδι της σιωπής μου, χίμαιρα