Οι δρόμοι πως ενώνονται στου πόνου τη στροφή
με αναμνήσεις στρώνονται και μια επιστροφή.
Τα ψέματα σκορπίζουνε και τον εγωισμό
τα μάτια σου φωτίζουνε ξανά το γυρισμό.
Γυρίζω εκεί, γυρίζω σε σένα
μ’ ένα φιλί και μάτια κλαμένα.
Γυρίζω εκεί με μια συγγνώμη
και αν θέλεις κι εσύ, αν θέλεις ακόμη.
Θα αποδείξουμε μια αγάπη πως δε χάνεται
τα εμπόδια πιο δυνατή την κάνουν.
Κι αν το ίδιο κι η καρδιά σου το αισθάνεται
σ’ αγαπάω πες μου μόνο κι όλα φτιάχνουν.
Τον κόσμο μόνος γύριζα, ζητούσα τα πολλά
μα την ψυχή μου έχανα, το ένιωσα μετά.
Και πάλι σε θυμήθηκα στην άδεια μου ζωή
κανένας δε μου έδωσε ποτέ όσα εσύ.
Γυρίζω εκεί, γυρίζω σε σένα
μ’ ένα φιλί και μάτια κλαμένα.
Γυρίζω εκεί με μια συγγνώμη
αν θέλεις κι εσύ, αν θέλεις ακόμη.
Θα αποδείξουμε μια αγάπη πως δε χάνεται
τα εμπόδια πιο δυνατή την κάνουν.
Κι αν το ίδιο κι η καρδιά σου το αισθάνεται
σ’ αγαπάω πες μου μόνο κι όλα φτιάχνουν.
