Του φεγγαριού µια πλευρά ασηµί
που την άλλη επιθυµεί
µα ποτέ του δεν τη βλέπει
Έτσι κι εγώ κυνηγώ µια στιγµή
που θα γίνει αφορµή
τους κανόνες που ανατρέπει
Σαν ακροβάτης πατώ το σχοινί
ισορροπώντας στου χάους το φως
και τη µεριά τη σκοτεινή
Του φεγγαριού µια πλευρά ασηµί
και στα κύµατα η γραµµή
το ταξίδι να φωτίζει
Και γύρω τ’ άστρα κι ο κόσµος
κι η γη
δίχως να τ’ οµολογεί
µε τον έρωτα γυρίζει.
Λοιπόν κι εγώ
κυνηγώ τη στιγµή
που θα γίνει αφορµή
να φωτίσω όλα τα θέλω και τα µη
Στον ουρανό ασηµένιος καθρέφτης
κι εµείς οι δυο, το χορό µας στη γη
στην αγκαλιά µου σαν άστρο
να πέφτεις
κι εγώ για σένα να κάνω ζωή µου
µια ευχή
Στον ουρανό το φεγγάρι κοιτώ
και στους δρόµους περπατώ
δεν µπορώ να κλείσω µάτι
Από το χέρι µία νύχτα κρατώ
κι ένα βλέµµα δυνατό
που από µένα θέλει κάτι
Σαν ακροβάτης πατώ το σχοινί
ισορροπώντας στου χάους το φως
και τη µεριά τη σκοτεινή
Λοιπόν, απόψε µαζί µου µπορείς
όλη νύχτα να χαρείς
κι ίσως και να µ’ αγαπήσεις
Τώρα που κλείνουνε όλα νωρίς
µη διστάσεις, µη σκεφτείς
ξαφνικά να µε φιλήσεις
Λοιπόν κι εγώ
κυνηγώ τη στιγµή
που θα γίνει αφορµή
να φωτίσω όλα τα θέλω και τα µη
Στον ουρανό ασηµένιος καθρέφτης
κι εµείς οι δυο, το χορό µας στη γη
στην αγκαλιά µου σαν άστρο
να πέφτεις
κι εγώ για σένα να κάνω ζωή µου
µια ευχή
