Πως από τα χείλη μου να βγουν
κουβέντες να σε συγχωρούν
και λέξεις που γι’ αγάπη να μιλούν,
Πως, να συγχωρήσω το κακό
που μου `χεις κάνει δεν μπορώ,
καταραμένο μου εγώ με κυβερνάς
δε με λυπάσαι, με τυραννάς.
Θα καίγομαι απ’ τη φωτιά
που εκείνη ζεσταίνει,
θα πνίγομαι απ’ τα φιλιά
που εκείνος σου παίρνει,
θα `μαι κολλημένη, αγαπημένη,
μα η αγάπη, αγάπη μου, ποτέ δεν πεθαίνει.
Μια συγγνώμη μόνο δεν αρκεί
από τα χείλη σου κι αν βγει
η προδομένη μου ψυχή να γιατρευτεί,
βγάζεις τον κακό μου εαυτό
εσύ με σπρώχνεις στον γκρεμό,
καταραμένο μου εγώ με κυβερνάς
δε με λυπάσαι, με τυραννάς.
Θα καίγομαι απ’ τη φωτιά
που εκείνη ζεσταίνει,
θα πνίγομαι απ’ τα φιλιά
που εκείνος σου παίρνει,
θα `μαι κολλημένη, αγαπημένη,
μα η αγάπη, αγάπη μου, ποτέ δεν πεθαίνει.
Ποτέ δεν πεθαίνει.
