Δυο άντρες μας τσαλάκωσες
ρε δίγνωμη κοπέλα,
και με τους δυο μας τα ‘μπλεξες
κι έφτιαξες αλατιέρα.
Εμένα Τρίτη μ’ έβλεπες,
τον άλλον τη Δευτέρα,
μα κάποτε μας μπέρδεψες
κι έσπασ’ η αλατιέρα.
Κι όπως μ’ έμαθαν κυρά
στο σχολειό που πήγα,
όποιος θέλει τα πολλά
χάνει και τα λίγα.
Πιπέρι σου ήμουν εγώ,
ο φίλος το αλάτι,
και ζούσες νόστιμη ζωή
αλατοπιπεράτη.
Εμένα Πέμπτη μ’ έβλεπες,
τον άλλον την Τετάρτη,
μα κάποτε μας μπέρδεψες
κι είδα πως είσαι σκάρτη.
Κι όπως μ’ έμαθαν κυρά
στο σχολειό που πήγα,
όποιος θέλει τα πολλά
χάνει και τα λίγα.
