Η ασημένια Μαργαρίτα
σε μια χώρα μακρινή
έγερνε όταν φυσούσε
έμοιαζε αληθινή.
Όταν πήγε έν’ αγόρι
να την κόψει βιαστικό,
δεν κατάφερε, κι εκείνη
τον κοιτούσε με καημό.
Η ασημένια Μαργαρίτα
έμεινε στη χώρα, εκεί.
Πάντα γέρνει όταν φυσάει,
πάντα μοιάζει αληθινή.
