Μυστικό δεν κράτησες ποτέ σου
στην ατζέντα σου και στον αργιλέ σου,
μυστικό σκυλί στον καναπέ σου
μαγεμένο στα πόδια σου γυρνώ…
Μα σαν πιάσει η βροχή
γίνεσαι προκλητική κι από λιώμα
λιώμα ψυχικό, με στρας και λαμέ,
σιδερένιες γροθιές
και με δίχτυ πλαστικό…
θα πιαστείς απ’ το άσπρο μου φουλάρι,
από πάνω μας θα γελά το φεγγάρι
κι όταν κυλιόμαστε κι οι δυο στο χορτάρι,
η ατζέντα σου θα μουσκεύει στο νερό.
