Στη γωνιά σωρό τα ξύλα
Τα γραπτά ριγμένα κάτω
Και μια Μπρούχελθ στο πορτραίτο
Να σε παίρνει από κοντά μου
Τα μικρά αδέξια χρόνια
Στη γαλάζια πολυθρόνα
Να θωρούν πιστά το τζάκι
Μια βραδιά κάποιο χειμώνα
Λίγοι στίχοι του Καβάφη
Αίσθημα, δειλία, πάθος
Να σε κέρδιζα είχα ελπίσει
Παιδικό και μάταιο λάθος
Κι όταν το παλιό πορτραίτο
Βλέποντας εκεί αντικρύ μου
Τέτοια χέρια, κρίνους, μου είπες
Ονειρεύεται η ψυχή μου
Τα μικρά κοντά μου χέρια
Κρύβοντας αδέξια πίσω
Όλο τη φωτιά κοιτούσα
Τρέμοντας να μη δακρύσω
