Η βάρκα μου η Μαριωρή είναι το πιο μικρό σκαρί
μα έχει όνειρα μεγάλα σαν κι εμένα,
και φεύγουμε τα δειλινά για ξένα πόρτα, μακρινά
και για χαμόγελα γλυκά κι ευτυχισμένα.
Με τη μικρή μου Μαριωρή
έλα να πάμε στα μεγάλα όνειρά μας,
κι αν είναι η ζωή πικρή και φέρθηκε τόσο σκληρή
κάποτε, κάπου θα τη βρούμε τη χαρά μας,
κι αν είναι η ζωή πικρή και φέρθηκε τόσο σκληρή
κάποτε, κάπου θα τη βρούμε τη χαρά μας.
Η βάρκα μου η Μαριωρή είναι το πιο μικρό σκαρί
και στους νοτιάδες δε ζητάει αραξοβόλι,
με τα κατάρτια της ψηλά σκίζει την πίκρα και γελά
και φτάνει πάντα ως εκεί που βάζει πλώρη.
Με τη μικρή μου Μαριωρή
έλα να πάμε στα μεγάλα όνειρά μας,
κι αν είναι η ζωή πικρή και φέρθηκε τόσο σκληρή
κάποτε, κάπου θα τη βρούμε τη χαρά μας,
κι αν είναι η ζωή πικρή και φέρθηκε τόσο σκληρή
κάποτε, κάπου θα τη βρούμε τη χαρά μας.
