Αχ, αχ, αχ, μικρό πουλί
τι ζητάς στην οδό Ερμού;
Έχασα τη Βεατρίκη,
ίσως να ψάχνει για καινούργιο καπέλο με φτερά
Αχ, αχ, αχ, μικρό πουλί
τι ζητάς στην οδό Μηδέν;
Αύριο η Βεατρίκη δίνει τον όρκο
είναι ο πρώτος πολίτης του Μακρυγιαννιστάν
Το παλικάρι τ’ ουρανού
φάνηκε στα σοκάκια
κρατά στο χέρι κεραυνούς
και στ’ άλλο αναστεναγμούς
το παλικάρι, το παλικάρι
θα ’ρθει το βράδυ στις εννιά
βόηθα Χριστέ και Παναγιά
Αχ, αχ, αχ, μικρό πουλί
τι ζητάς στην οδό Ερμού;
Δεν υπάρχει Βεατρίκη
αν υπήρχε δε θα μ’ έβλεπες ποτέ.
