Θα `χει ο δρόμος σου καρφιά
τη μέρα που η ομορφιά θα σε κοιτάξει
Θα `χει ο ύπνος σου χαθεί
και το κορμί σου θα ποθεί ν’ αναστενάξει
Η ομορφιά σε πάει εκεί
που είναι του πόθου η φυλακή
πικρή χαρά είναι η χαρά σου
σ’ αφήνει μόνο σου να καις
θέλει για χάρη της να κλαις
για να φορά τα δάκρυά σου
Έτσι κι αλλιώς θα ‘σαι τυφλός
όταν του έρωτα το φως για σένα ανάψει
όταν τ’ αγγίξεις θα καείς
αν δεν τ’ αγγίξεις θα χαθείς, πιάσ’ το κι ας κάψει
Η ομορφιά σε πάει εκεί
που είναι του πόθου η φυλακή
πικρή χαρά είναι η χαρά σου
σ’ αφήνει μόνο σου να καις
θέλει για χάρη της να κλαις
για να φορά τα δάκρυά σου
Η ομορφιά σε πάει εκεί
που είναι του πόθου η φυλακή
πικρή χαρά είναι η χαρά σου
σ’ αφήνει μόνο σου να καις
θέλει για χάρη της να κλαις
για να φορά τα δάκρυά σου
