Στην ξερολιθιά, στο πλακόστρωτο
στα πλατάνια και στα κρύσταλλα νερά
στ’ άγρια βουνά και στ’ άστρα τα παντοτινά
σε γκρεμούς και σε ελάτια δροσερά.
Σε αρχαία καλντερίμια μες στα κλήματα
σε παλιά και στοιχειωμένα αρχοντικά
σε ξωκλήσια κι αφρισμένα κύματα
και σε πέτρινα γεφύρια λαξευτά.
Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ.
Στα πιθάρια, σε σπηλιές, στα ρέματα
στους κισσούς, στα βρύα, στις σκιές
στις πηγές και στων λιμνών τα πνεύματα
σ’ ανθισμένα μονοπάτια κι εξοχές.
Σε έρημους σταθμούς με την αγράμπελη
στα αλώνια σκαλοπάτια στις πλαγιές
ρόδινα ακρογιάλια κι ανατολή
το χαμόγελο της φώκιας στις ακτές.
Η καρδιά μου είναι στα ψηλώματα
η καρδιά μου δεν είναι εδώ.
